09/2021 Portret króla kurkowego Michała Grabińskiego

Tytuł: Portret króla kurkowego Michała Grabińskiego
Autor: Malarz nieokreślony
Miejsce i data powstania: Leszno, po 1723
Technika: Olej, deska; 101 x 85 c
Nr inw.: ML 99

 

Portretowany w ujęciu do pasa, korpus lekko zwrócony w prawo. W lewej ręce trzyma lufę strzelby, prawa wsparta na pasie. Włosy ciemne wysoko podgolone, twarz owalna, oczy szare z delikatnie zarysowanymi łukami brwiowymi, nos prosty rozjaśniony blikami światła, mały wąs. Ubrany w ciemnozielony wierzchni kaftan, przy połach i rękawach ozdobiony brązową wypustką, u góry związany cienkim, brązowym sznureczkiem. Pod nim brązowy żupan, pod szyją biała koszula z kołnierzem w formie niskiej, stojącej listwy, z pęknięciem z przodu. Przepasany czerwonym pasem spiętym klamrą. Na szyi łańcuch z trzema brackimi medalami, z tyłu związany czerwoną wstążką. Tło neutralne, ciemnozielone, z prawej strony przy postaci rozjaśnione.

U dołu napis ujęty w kartusz ozdobiony stylizowanymi liśćmi akantu:

Durch Glück und geschückligkeit da nun gott u: Fortuna will,/ Trifft Michael Grabinski albereit Im schützen hauß das Königs Ziel./ Anno 1723.

Mocą sztuki i zręczności danej od Boga i Fortuny/ trafia Michael Grabinski na strzelnicy w królewski cel/ roku 1723.

Portrety królów kurkowych zamawiane były do siedzib urzędów – celestatów. Wyróżniały się określonym zestawem atrybutów i urzędowym strojem. Przedstawiciele cechów rzemieślniczych i zrzeszeń miejskich, w tym bractw kurkowych, w dni świat cechowych i przy innych ważnych okazjach nosili stroje narodowe. Jednak spośród leszczyńskiej osiemnastowiecznej kolekcji portretów królów kurkowych, tylko portret Michała Grabińskiego, przedstawia postać w stroju polskim, uważany za synonim polskiej tradycji. Pozostałe wizerunki królów kurkowych prezentują kosmopolityczną modę zachodnio europejską. (GM)

autor nieznany; 1723 r.; deska, olej; wys. 101 szer. 85 cm; Muzeum Okręgowe w Lesznie; ML99

Szukaj nas:

Comments are closed.