Tytuł: Portret Aleksandra Józefa Sułkowskiego – właściciela Leszna
Autor: Malarz z kręgu nadwornych artystów saskich, Drezno (?),
Data powstania obiektu: po 1734
Technika: olej, płótno
Wymiary: 83 x 64 cm
Nr inw.: ML 60
Portretowany przedstawiony w ujęciu do pasa, zwrócony w prawo, na głowie mała biała peruka. Ubrany w zbroję pełnopłytową. Przez lewe ramię przerzucony czerwony płaszcz ze złocistym podszyciem. Spod zbroi wystaje biały kołnierzyk w formie niskiej, stojącej listwy. U boku widoczny zawieszony na wstędze Order Orła Białego, w pasie przepasany polską szarfą oficerską.
Aleksander Józef Sułkowski, syn Stanisława i Elżbiety Węgrowskiej, zrobił karierę na dworze saskim. Od 1732 roku pełnił funkcję łowczego nadwornego litewskiego, następnie ochmistrza, a w latach 1733–1738 pierwszego ministra gabinetu saskiego Augusta III. Był też generałem piechoty saskiej. Uczestniczył w kampanii przeciwko Francji, a także walczył na Węgrzech. W 1733 roku otrzymał od cesarza tytuł hrabiowski. W 1734 roku został odznaczony Orderem Orła Białego. Rywalizujący z nim Henryk Brühl oskarżył go o działalność szkodliwą dla Saksonii i za sprawą tych intryg Sułkowski został pozbawiony urzędów. Powrócił do Polski i osiadł w Rydzynie, którą kupił w 1738 roku od Stanisława Leszczyńskiego razem z dobrami w Lesznie, a w 1752 roku nabył zamek w Bielsku i dobra bielskie na Śląsku Cieszyńskim od ówczesnego właściciela – hrabiego Fryderyka Wilhelma von Haugwitza. Dwa lata później od cesarzowej Marii Teresy otrzymał tytuł księcia Świętego Cesarstwa Rzymskiego. (GM)
Malarz nieznany; 1 poł. XVIII w.; płotno, olej; wys. 83, szer. 64 cm; Muzeum okręgowe w Lesznie; ML60
